Niezbyt długa, lecz dość ciekawa i urozmaicona droga, obowiązkowa do odwiedzenia na Czarnym Szczycie. Dzięki południowej wystawie znakomicie nadaje się na chłodniejsze pory roku. Gotowe stanowiska oraz dobra asekuracja kwalifikują ją jako kursowy klasyk.
Trudność: V
Długość: 5 wyciągów
Podejście: Spod Schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim początkowo szlakiem czerwonym w kierunku Rakuskiej Czuby, po kilku minutach odbijamy na ścieżkę wiodącą wzdłuż południowego brzegu stawu. Ścieżka prowadzi przez próg Dolinki Dzikiej (stare łańcuchy) i dalej, w kierunku Baraniej Przełęczy. Pod drogę możemy się dostać na dwa sposoby, bądź wcześnie podchodząc pod ściany ramienia spadającego spod Czarnego w kierunku wschodnim, bądź trzymać się środka doliny i odbić wyraźniejszą ścieżką dopiero na wysokości początku Niżniej Papirusowej Drabiny. W łatwym terenie, patrząc wprost z dołu na charakterystyczną łukowatą rysę, którą droga wiedzie, lekko po prawej możemy znaleźć stary hak.
Zejście: Ze szczytu zjeżdżamy na szeroką, trawiastą półkę, na której znajdowało się stanowisko ostatniego wyciągu. Zjazd ok. 20 m, stanowisko z pętli (blok). Półką do końca w kierunku E, później lekko w lewo i prosto w dół łatwym terenem (0-I). Gdy dojdziemy do traw, można będzie podążać dalej zakosami za kopczykami. Pod start drogi możemy zejść Jakubową Ławką, na którą można trafić schodząc z Wyżniej Czarnej Galerii nieco trudniejszymi terenem (0-I). Na samym dole Ławki możemy zejść kruchym żlebem, bądź dojść pod sam start drogi wspinając się nieco. Zamiast zjazd z samego szczytu, próg można obejść po stronie północnej, co opisuje m.in. tatry.nfo.sk.
Start: W łatwym terenie, patrząc wprost z dołu na charakterystyczną łukowatą rysę, którą droga wiedzie, lekko po prawej możemy znaleźć stary hak. Startować można też bądź z początku Drabiny, bądź z którejś z półek bezpośrednio poniżej łukowatej rysy.
Przebieg drogi:
1. wyc.: Łatwym terenem do łukowatej rysy, później wzdłuż niej lekko z prawej (dobra asekuracja). W korzystnym miejscu musimy się przewinąć na lewo (1 ring wklejany), miejsce V, dobre chwyty. Po przewinięciu wychodzimy na balkonik po lewej. Tam 2 ringi wklejane.
2. wyc.: Przez wypychający okapik z dobrymi chwytami (V) w nieco łatwiejszy teren, później lekko w prawo do zacięcia. Zacięciem pod okap, na wysokości płyty trawersujemy w prawo na kant filara (stare haki, V). Prosto do góry do stanowiska na półce (2 ringi wklejane).
3. wyc.: Ze stanowiska kilka metrów prosto w górę, przez mały okapik. Później lekko w lewo i dalej do góry progami z dobrymi chwytami. Po ok. 40 m lekko w prawo i przez płytę z rysami do stanowiska (2 ringi wklejane).
4. wyc.: Prosto do góry na trawiastą półkę, później diagonalnie w prawo połogim płytowym zacięciem, i jego krawędzią (1 ring wklejany). Stąd kawałek do góry i mocno w prawo na trawiastą półkę – zachód, gdzie zakładamy własne stanowisko.
5. wyc.: Prosto do góry, wygodnymi rysami na grań (ok. 10 m). Stanowisko z bloku.
Opis drogi wydaje się dość zgodny z przebiegiem podanym przez Mistrza pod nr WHP 3506. Opis drogi na tatry.nfo.sk.
Polecam fototopo w dużej rozdzielczości.
fot. Rafał Kozubek, źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Czarny_Szczyt#mediaviewer/File:Papirusowe_Turnie.jpg
